copyright reserved shabadm 2020. Powered by Blogger.

ਸ਼ਬਦ ਮੰਡਲ ਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਸਵਾਗਤ ਏ

ਨਵੇਂ ਪੰਜਾਬੀ ਰਚਨਾਕਾਰ ਆਪਣੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਸਾਨੂੰ ਘੱਲ ਸਕਦੇ ਨੇ। ਰਚਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਾਹਿਤਕ ਮੁੱਦੇ ਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ 500 ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਭੇਜੋ।.

ਨਵੇਂ ਲੇਖਕਾਂ ਲਈ...

ਨਵੇਂ ਲੇਖਕ ਪੁਸਤਕ ਛਪਵਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਸ਼ਬਦ ਮੰਡਲ ਕੋਲੋਂ ਮਦਦ ਲੈ ਸਕਦੇ ਨੇ। ਪੁਸਤਕ ਬਾਰੇ ਸੰਖੇਪ ਜਾਣਕਾਰੀ ਈਮੇਲ ਕਰੋ, ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕਿਆ ਸਾਡੀ ਟੀਮ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੇਗੀ.

ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਲਈ...

ਸ਼ਬਦ ਮੰਡਲ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀਅਤ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੱਜਣ ਏਸ ਬਲੌਗ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਅਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਏਸ ਨਾਲ ਜੋੜਨ...

ਕੋਈ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨਹੀ...

ਪੰਜਾਬ, ਪੰਜਾਬੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀਅਤ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਕ ਸੋਚ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਕੋਈ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਕੇਵਲ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹਾਂ....

ਦੂਜੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ...

ਅਸੀਂ ਦੂਜੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੀ ਵੀ ਪੂਰੀ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਸਾਡਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦੂਜੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨਾਲ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਉਦੇਸ਼ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਬੇਹਤਰੀ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੈ....

Sunday, December 28, 2008

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਪੇਸ਼ ਨੇ ਦਾਗ਼ ਸਕੂਲ (ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲਗੋਈ) ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਜਾਂਨਸ਼ੀਨ
ਆਰਿਫ਼ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰੀ ਦੀਆਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ 'ਮੇਰੇ
ਤੁਰ ਜਾਣ ਦੇ ਮਗਰੋਂ ' ਵਿੱਚੋਂ ਧੰਨਵਾਦ ਸਹਿਤ
ਚੰਗਾ ਸੀ
ਇਹ ਹੰਝੂ ਛੁਪ ਛੁਪਾ ਕੇ ਹੀ ਵਹਾ ਲੈਂਦੈ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਸੀ।
ਜੇ ਰੁਸਵਾਈ ਤੋਂ ਸੋਹਣੇ ਨੂੰ ਬਚਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਸੀ।
--
ਗ਼ਜ਼ਬ ਕੀਤਾ ਜੋ ਤੇਰੇ ਹਿਜਰ ਵਿਚ ਜਿਉਂਦੈ ਰਹੇ ਹੁਣ ਤੱਕ
ਅਜਿਹੇ ਜੀਣ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਹਿਰ ਖਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਸੀ
--
ਅਸੀਂ ਤੁਰ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਹਾਂ ਪਰਾਹੁਣੇ ਹਾਂ ਘੜੀ ਪਲ ਦੇ
ਤੁਸਾਂ ਜੋ ਕੌਲ ਕੀਤਾ ਸੀ ਨਿਭਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਸੀ
--
ਗੁਆਇਆ ਨੂ੍ਰ ਅੱਖੀਆਂ ਦਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਰੋ ਰੋ
ਮੁਸੀਬਤ ਦੀ ਘੜੀ ਵਿਚ ਮੁਸਕਰਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਸੀ
--
ਅਸੀਂ ਵੀ ਵੇਖਦੇ ਉਠਦੀ ਚਿਣਗ ਇਸ ਚੋਂ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ
ਨਜ਼ਰ ਦਾ ਤੀਰ ਪੱਥਰ ਦਿਲ 'ਤੇ ਖਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਸੀ
--
ਇਰਾਦਾ ਕਤਲ ਕਰਨੇ ਦਾ ਤੁਸਾਂ ਦਾ ਹੈ ਜੇ 'ਆਰਿਫ਼' ਨੂੰ
ਦੋ ਬੂੰਦਾਂ ਮਸਤ ਨੈਂਣਾਂ ਚੋਂ ਪਿਲਾ ਲੈਂਦੇ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਸੀ ।
q

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਕਹਾਂ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ

ਯਹ ਜੋ ਚਸ਼ਮਾ ਆਂਖ ਸੇ ਮੇਰੀ ਰਵਾਂ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਯਹ ਭੀ ਤੇਰੇ ਹੀ ਸਿਤਮ ਕੀ ਦਾਸਤਾਂ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
--
ਕੌਨ ਸੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੈ ਇਸਕੀ ਜਾਨਤਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ
ਗੋ ਅਜ਼ਲ ਹੀ ਸੇ ਸਫ਼ਰ ਮੇਂ ਰਹਿ ਰਵਾਂ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
--
ਜਾਨ ਦੇ ਦੂੰਗਾ ਮਗਰ ਜਾਨੇ ਨਾ ਦੂੰਗਾ ਮੈਂ ਤੁਝੇ
ਮੁਝ ਕੋ ਤਨਹਾ ਛੋਡ ਕਰ ਜਾਤੀ ਕਹਾਂ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
--
ਆਜ ਵੋਹ ਆਰਾਮ ਸੇ ਸੋਏ ਪੜੇ ਹੈ ਕਬਰ ਮੇਂ
ਕਲ ਜੋ ਕਹਿਤੇ ਥੇ ਹਮਾਰੀ ਜਾਂ ਕੀ ਜਾਂ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
--
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਥੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਬ ਵੁਹ ਥੇ ਹਮ ਪੇ ਮਿਹਰਬਾਂ
ਕਹਿਰਬਾਂ ਹੈ ਵੁਹ ਜੋ ਅਬ ਤੋ ਕਹਿਰਬਾਂ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
--
ਅਬ ਖ਼ਿਜ਼ਾਂ ਮੇਂ ਪੂਛਤੇ ਹੈਂ ਅਸ਼ਕ ਮੁਝ ਸੇ ਬਾਰ ਬਾਰ
ਫੂਲ ਜੈਸੀ ਵੁਹ ਤੇਰੀ 'ਆਰਿਫ਼' ਕਹਾਂ ਹੈ ਜ਼ਿਦਗੀ

Friday, December 26, 2008

ਨਜ਼ਮ

ਤੇਰੇ ਤੁਰ ਜਾਣ ਪਿੱਛੋਂ

ਤੇਰੇ ਤੁਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਦ
ਦਿਲ ਟੁੱਟਿਆ
ਕਿਰਿਆ
ਤੇ ਤਿਣਕਾ ਤਿਣਕਾ ਬਿਖਰ ਗਿਆ
ਜੀਣ ਲਈ ਅਸੀਂ
ਚੁੱਕਿਆ
ਸਾਂਭਿਆ
ਤੇ ਜੋੜ ਲਿਆ
ਜਦ ਵੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਯਾਦ
ਤਿੜਕਦਾ ਹੈ
ਥਿੜਕਦਾ ਹੈ
ਦਿਲ
ਕਿਰਦੀ ਹੈ ਯਾਦ
ਹੰਝੂ ਹੰਝੂ

ਨਜ਼ਮ

ਦੋਸਤੀ
ਦੋਸਤੀ ਇਹ ਸਦਾ ਬਰਕਰਾਰ ਰਹੇ
ਠੰਡੀਆਂ ਸੀਤ ਹਵਾਵਾਂ ਵਰਗੀ
ਕਿਸੇ ਫ਼ਕੀਰ ਦੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਵਰਗੀ
ਸੱਚੀਆਂ ਸੁੱਚੀਆਂ ਗੁਫ਼ਾਵਾਂ ਵਰਗੀ
ਦੋਸਤੀ ਇਹ ਸਦਾ ਬਰਕਰਾਰ ਰਹੇ
ਕੋਰੇ ਦੀਆਂ ਨਿੱਘੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ ਵਰਗੀ
ਰੋਹੀ ਦੇ ਸੰਘਣੇ ਰੁੱਖਾਂ ਵਰਗੀ
ਦੋਸਤੀ ਇਹ ਸਦਾ ਬਰਕਰਾਰ ਰਹੇ ।

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਸਾਡੀ ਪੁੰਨਿਆ ਕਾਹਤੋਂ ਮੱਸਿਆ ਕਰ ਚੱਲਿਆਂ
ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਵਿਚ ਕਾਹਤੋਂ ਨੇਰ੍ਹੇ ਭਰ ਚੱਲਿਆਂ
---
ਤੂੰ ਤਾਂ ਚੜ੍ਹਦੇ ਸੂਰਜ ਵਾਂਗੂੰ ਦਗ਼ਦਾ ਸੀ
ਕਿਉਂ ਰੰਡੀ ਦੀਆਂ ਆਸਾਂ ਵਾਗੂੰ ਠਰ ਚੱਲਿਆਂ
---
ਦਸਦਾ ਸੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਮਾਇਨੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ
ਖੁਦ ਅਣਆਈ ਮੌਤੇ ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਮਰ ਚੱਲਿਆਂ
---
ਜੇ ਮਾਲੀ ਬਣ ਬੂਟਾ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਪਾਲ ਹੁੰਦਾ
ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਅੰਗਿਆਰਾਂ 'ਤੇ ਕਿਉਂ ਧਰ ਚੱਲਿਆਂ
---
ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਬੰਦੂਕਾਂ ਮਾਰੀ ਜਾਂਦਾਂ ਦੇਂ
ਹੁਣ ਦੀਵਾਂ ਤੂੰ ਭਾਲਣ ਕਿਹੜੇ ਦਰ ਚੱਲਿਆਂ
---
ਹੱਥੀਂ ਕਰਤੀ ਖ਼ਤਮ ਮੁਹੱਬਤ ਲੋਕਾਂ ਨੇ
ਅਲਖ ਜਗਾਵਣ ਹੁਣ ਤੂੰ ਕਿਹੜੇ ਦਰ ਚੱਲਿਆਂ
---
ਤੇਰੀ ਆਸੇ 'ਰਾਏ' ਠਿੱਲਿਆ ਦਰਿਆ ਵਿਚ
ਪਰ ਤੂੰ ਅੱਜ ਕੱਚਿਆਂ ਵਾਗੂੰ ਖਰ ਚੱਲਿਆਂ ।

ਰਾਏ ਭਾਣੋਕੀ

Saturday, December 20, 2008

ਨਜ਼ਮ

ਪੁਨਰ-ਜਨਮ
-----------------
ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਨੇ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ
ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ ਧਾਰੀ ਹੋਈ
ਚੁੱਪ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ ਹੈ
ਸ਼ਾਇਦ ਰੇਗਿਸਤਾਨ
ਵਿੱਚ ਭਟਕਦੇ-ਭਟਕਦੇ
ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਦੀ ਕਿਤੇ
ਝਲਕ ਪੈ ਗਈ ਹੋਵੇ
ਤਾਂਹੀਓਂ ਤਾਂ
ਆਪੇ ਲੋਰੀ ਦੇ ਕੇ
ਸੁਲਾਏ ਹੋਏ ਸੁਪਨਿਆ ਨੂੰ
ਅੱਜ ਆਪ ਹੀ
ਹਲੂਣੇ ਦੇ ਦੇ ਕੇ
ਉਠਾ ਰਹੀ ਹੈ ।

ਬਲਵਿੰਦਰ 'ਪ੍ਰੀਤ"

Sunday, December 14, 2008

ਮਨਦੀਪ ਸਨੇਹੀ ਦੀਆਂ ਨਵੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਪੇਸ਼ ਨੇ ਜੋ 7 ਦਸੰਬਰ ਦੇ ਨਵਾਂ ਜਮਾਨਾ ਵਿੱਚ ਛਪੀਆਂ ਨੇ.

ਅਰਥ
............
ਸ਼ਬਦ
ਛਾਂਗੇ ਹੋਣ
ਜੇ ਅਰਥਾਂ ਤੋਂ
ਤਾਂ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ
ਕੀਹ ਹੈ ?

ਅਰਥ ਹੋਣ ਜੇ
ਸ਼ੋਰ ਵਰਗੇ
ਤਾਂ ਕਵਿਤਾ
ਗੂੰਗੀ ਭਲੀ ?
---
ਮਨਦੀਪ ਸਨੇਹੀ

ਭਟਕਣ

ਸੂਰਜ ਦੀ ਗੋਲ ਕਿਨਾਰੀ ਦੀ ਪਰਿਕਰਮਾ ਕਰਕੇ ਨਜ਼ਰ
ਤ੍ਰਿਕਾਲਾਂ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨੂੰ ਬੁੱਕਲ 'ਚ ਲੈਂਦੀ ਹੈ
ਤੇ ਸਮਝਦੀ ਹੈ
ਕਿ ਮੈਂ
'ਅੱਜ' ਦਾ ਸਾਰ ਪਾ ਲਿਆ ਹੈ
ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਹੈ ਜੋ ਕੁਝ ਜਿੱਤਣਾ ਸੀ
ਤੇ ਬੁੱਝ ਲਿਆ ਹੈ
ਬੁੱਝਣ ਵਾਲਾ
ਤਦ ਚਿਰ-ਸਥਾਈ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਰਗੀ ਚਮਕ ਦਾ ਭਰਮ
ਨਜ਼ਰ ਚ ਆ ਬਿਰਾਜਦਾ ਹੈ
ਤੇ ਫਿਰ
ਇੱਕ ਦਾ ਬੂਹਾ ਆ ਖੜਕਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ
ਮੱਧਮ ਹੁੰਦੀ ਹੁੰਦੀ
ਮਿਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ

ਅਸ਼ੋਕ 'ਕਾਸਿਦ' ਦੀ ਨਵੀਂ ਗ਼ਜ਼ਲ ਤੁਹਾਡੇ ਰੂ-ਬ-ਰੂ ਹੈ ਜੀ

ਇਨਸਾਨ ਕਾ ਯਹ ਫ਼ਰਜ਼ ਹੈ ਗਿਰਤੇ ਉਠਾਈਏ
ਨਾਹਕ ਨਾ ਦੂਸਰੋਂ ਕਾ ਕਭੀ ਦਿਲ ਦੁਖਾਈਏ
...
ਗ਼ਮੇਂ-ਦਾਸਤਾਂ ਤੋ ਅਪਨੀ ਕਹਿ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰ ਨੇ
ਅਬ ਮੇਰੀ ਭੀ ਰੂਦਾਦੇ-ਇਸ਼ਕ ਸੁਨ ਕੇ ਜਾਈਏ
...
ਹੈ ਕੌਨ ਬੇਵਫ਼ਾ ਯਹਾਂ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਕੌਨ ਹੈ
ਗ਼ੈਰੋਂ ਕੀ ਬਾਤ ਛੋੜੀਏ ਅਪਨੀ ਸੁਨਾਈਏ
...
ਆਏਂਗੇ ਹਮ ਭੀ ਲੇਕਰ ਬੋਤਲ ਸ਼ਰਾਬ ਕੀ
ਪੀਤੇ ਹੈਂ ਆਪ ਕਿਸ ਜਗ੍ਹਾ ਹਮਕੋ ਬਤਾਈਏ
...
ਵੈਸੇ ਤੋ ਹੈ ਹਜ਼ੂਰ ਕਾ ਦਾਮਨ ਭੀ ਦਾਗ਼ਦਾਰ
ਕਾਸਿਦ ਪੇ ਆਪ ਯੂੰ ਨਾ ਤੋਹਮਤ ਲਗਾਈਏ
...
ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ ਗ਼ੈਰ ਬਜ਼ਮ ਮੇਂ ਹਮ ਤਬ ਹੀ ਆਏਂਗੇ
ਕਾਸਿਦ ਹਮਾਰੇ ਰੂ-ਬ-ਰੂ ਨਹੀਂ ਆਨਾ ਚਾਹੀਏ

ਅਸ਼ੋਕ 'ਕ਼ਾਸਿਦ'

Saturday, December 6, 2008


ਆਪਣੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਲਗਵਾਓ ਜਨਾਬ ਜੀ

ਆਪਣੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਸ਼ਬਦਮੰਡਲ ਨੂੰ ਭੇਜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਲਗਵਾਓ ਜੀ।ਸ਼ਬਦਮੰਡਲ ਨੂੰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਹੈ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਪਿਆਰੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦਾ।ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਜਲਦੀ ਹੀ ਆਪਣੀ ਰਚਨਾ ਇਸ ਪਤੇ 'ਤੇ ਜ਼ਰੂਰ ਭੇਜੋਗੇ।